Kantuz daudela zuri, Jauna, Badabiltzanak zure bila.
Jainkoarenak mundua eta mundukoak,
Bai lurra eta lurrekoak.
Harek du lurra itsas gainean ezarria
Ibai artean hor jarria.
Kantuz daudela zuri, Jauna, Badabiltzanak zure bila.
Nor iganen da Jainko Jaunaren mendiraino
Dagon tokian nor sartuko ?
Eskuak eta bihotza garbi dabilana,
Gezurretarat ez doana.
Kantuz daudela zuri, Jauna, Badabiltzanak zure bila.
Eginen dio Jaun Zerukoak ongi hari ;
Emanen dio Jaunak sari.
Jainko Jaunaren begitartea noiz nun goza
Holakoak bai badabiltza.
Maite zaitut nik: zu baitan, Jauna, dut indarra!
Maite zaitut nik: zu baitan, Jauna, dut indarra,
Zuri esker dut beti garaitzen gaitz-oldarra.
Zu zaitut, Jauna, itsas-harroka, ihes-lurra,
Nere geriza deusek ezin har, ezin urra.
Maite zaitut nik: zu baitan, Jauna, dut indarra!
Hura dut lagun, aterbe, murru, izkin-harri
Eta etsaien kontrako indar izigarri.
Deika nago ni on baino hobe den Jaun horri,
Eta jausten zait etsaietarik salbagarri.
Maite zaitut nik: zu baitan, Jauna, dut indarra!
Eman daut harek osasun eta bozkario
Salbatu nau ni, baitu neretzat amodio.
Gora Jainkoa! Eskerrak zuri, oi, Harroka!
Salbatu bainau, hari guziak bil goreska!
Maite zaitut nik: zu baitan, Jauna, dut indarra!
Erregeari diozu beti, dei orduko,
Indar emaiten etsai guzien garaitzeko.
Zure Kristori ona bai ona baizitzaio,
Dabidi eta haren semeri sekulako.
Ekar Jaunari, kantuz ekar, herri guziek, ospe indar!
Kanta Jaunari kantu berri,
Kanta guziek herriz herri!
Hura goraipa herriz herri,
Eman lurrez lur haren berri!
Ekar Jaunari, kantuz ekar, herri guziek, ospe indar!
Handi dugu bai handi Jauna:
Hari zor zaio goresmena.
Jauna ditaken handiena,
Zerua Jaunak du egina.
Ekar Jaunari, kantuz ekar, herri guziek, ospe indar!
Ekar Jaunari, kantuz ekar,
Herri guziek ospe, indar.
Jaunak izena hain du azkar,
Zor goresmenak kantuz ekar.
Ekar Jaunari, kantuz ekar, herri guziek, ospe indar!
Sar haren baitan ahuspeka.
Mundu guzia has oihuka:
Jainko da Jauna, ezin uka.
Herriak zuzen derabilzka.
Ekar Jaunari, kantuz ekar, herri guziek, ospe indar!
Jainko Jaunaren etxean nago, sekulako.
Jauna dut artzain: ez naiz egonen beharrean.
Zer gainetarat nerabilan!
Ur bazterreko pausa lekurat banerama,
Pitz dakitan, hor, pitz arima.
Jainko Jaunaren etxean nago, sekulako.
Haren ondotik bide zuzenez ni banoa:
Haren izena zoin gozoa!
Ilunbez ala gaitz erreketan joanik ere,
Nik ez beldurrik, hor baitzare.
Jainko Jaunaren etxean nago, sekulako.
Zure begia, zure makila hor direno,
Badut nik bake, badut gozo;
Zuhauk dautazu ezartzen neri mahain xuri,
Etsai guzien harrigarri.
Jainko Jaunaren etxean nago, sekulako.
Ixurtzen duzu nere bururat usain ezti,
Basoan badut gaindiz gaindi.
Nik zoriona eta grazia ditut lagun,
Nere bizian gau ta egun.
Banago eta Jaun zerukoa den etxean,
Epe luzerik luzenean.
Zure gaituzu sekulako:
Pitz gaitzazu, pitz, guk zuri beti kantatzeko.
Egin, Jauna, gu nola lehen:
Erakuts guri begitartea, salba gaiten.
Zurea duzun mahastia, Zure herria, otoi, salba!
Itzulpena : Xavier Diharce – Iratzeder O.S.B. Editions EZKILA . Tous droits réservés. Airea : Gabriel Lerchundi O.S.B. Tout droit propriété de l’abbaye de Belloc
Zer amodio duzun guretzat orroit, Jauna!
Zure bideak erakuts, Jauna, otoi, neri:
Emazu ere xendren berri.
Zure egia igor zadazu aitzindari,
Dena bainago beti zuri.
Zer amodio duzun guretzat orroit, Jauna!
Zer amodio duzun guretzat orroit, Jauna,
Zer sekulako bihotz ona.
Ez gogoan har nere gazteko bekatuak
Nere gaitz ezin ukatuak.
Neurri gabeko bihotz onean har nezazu,
Osoki ona baitzare zu.
Zer amodio duzun guretzat orroit, Jauna!
Ona da ona eta zuzena Jainko Jauna;
Harek xuxentzen makur dena.
Apalak ditu zuzen zuzenik joanarazten,
Beren bidean ibil diten.
Kanta dezagun aingeruekin
Zeruko kanta ederrena:
Saindua, Saindu, Saindua zera,
Jaungoiko gure Jaun onena.
Zeru ta lurrek* goresten dute,
goresten zure ahalmena.
Hosanna zuri zeru goietan, Hosanna (e)ta goralpena. Bedeinkatua orain ta beti guregana datorrena. (bis*
*Partituran da Zeru ta lurrak (lurrek xuxenago da)
Norberak kantatzeko (Tonu bat et’erdi beherago)
