Jainkoa dugu bai ihes leku, bai indarra,
Oren beltzetan esku emaile zoin azkarra.
Guk beldurrik ez mugi baladi, mugi lurra.
Eta mendiak itsasperaino tanpez lerra.
Guk beldurrik ez, jauz baladi jauz itsasoa,
Mendiak urra, bai eta kraska lur osoa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa:
Menderen mende beti gure zain du besoa.
Ur-handi batek bere ibaiez pizten dio
Jaun Zerukoa den hiriari bozkario.
Hartan da Jauna: deusik ezin du lurrerat jo;
Argi zirrintan Jainkoa lagun dagokio.
Arrotz herriek zer zalaparta, zer orroa
Jainkoak oihu eta mundua urtuz doa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa:
Menderen mende beti gure zain du besoa.
Zatozte, beha Jaunak zer lana, zer ahala:
Gaitzeko gauzak munduan egin dituela.
Bazterrez bazter mundu guzitik joan du gerla,
Hautsiz ezpata eta kraskatuz arranbela.
Geldi hor, aitor Jainko naizela ni Jainkoa,
Jenderi eta lur guziari goragoa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa:
Menderen mende beti gure zain du besoa.
Hitzak: Iratzeder (1963).
Doinua: Juan Urteaga (1966) Algera meza
https://www.yumpu.com/fr/document/read/17591627/eliz_omenaldi-liburua