Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Jainkoarenak mundua eta mundukoak,
Bai lurra eta lurrekoak.
Harek du lurra itsas gainean ezarria,
Ibai artean hor jarria;
Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Nor iganen da Jainko Jaunaren mendiraino?
Dagon tokian nor sartuko?
Eskuak eta bihotza garbi dabilana,
Gezurretarat ez doana.
Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Eginen dio Jaun zerukoak ongi hari,
Emanen dio Jaunak sari.
Jainko Jaunaren begitartea noiz non goza,
Holakoak bai badabiltza.
1 –
Bihotz Jesus maitearena
Graziaren iturria :
Hemen naiz bihotz samurrena
Zure ganat etorria.
Oi ezin aski laudatuzko
bihotz garbi sakratua,
Noiz zaitut bada maitatuko ?
Zerk nauka sorraiotua ? Noiz zaitut bada maitatuko ? Zerk nauka sorraiotua ?
2 –
Alferretan nauzu bilatu,
Bihotz beti zabaldua ;
Zure ganik naiz aldaratu :
Oi hau da zoramendua !
Oi ezin aski laudatuzko
bihotz garbi sakratua,
Noiz zaitut bada maitatuko ?
Zerk nauka sorraiotua ? Noiz zaitut bada maitatuko ? Zerk nauka sorraiotua ?
3 –
Bihotz ihes-leku segura
Kreatura guzientzat :
Amodiozko gaindidura,
Zer egiten dut zuretzat ?
Oi ezin aski laudatuzko
bihotz garbi sakratua,
Noiz zaitut bada maitatuko ?
Zerk nauka sorraiotua ? Noiz zaitut bada maitatuko ? Zerk nauka sorraiotua ?
4 –
Bihotz guziz ona zarena,
Hasten naiz zure maitatzen ;
Zu gabe bizi daitekena
Osoki zait urrikaltzen.
Oi ezin aski laudatuzko
bihotz garbi sakratua,
Noiz zaitut bada maitatuko ?
Zerk nauka sorraiotua ? Noiz zaitut bada maitatuko ? Zerk nauka sorraiotua ?
Jainkoa dugu bai ihes leku, bai indarra,
Oren beltzetan esku emaile zoin azkarra.
Guk beldurrik ez mugi baladi, mugi lurra.
Eta mendiak itsasperaino tanpez lerra.
Guk beldurrik ez, jauz baladi jauz itsasoa,
Mendiak urra, bai eta kraska lur osoa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa: Menderen mende beti gure zain du besoa.
Ur-handi batek bere ibaiez pizten dio
Jaun Zerukoa den hiriari bozkario.
Hartan da Jauna: deusik ezin du lurrerat jo;
Argi zirrintan Jainkoa lagun dagokio.
Arrotz herriek zer zalaparta, zer orroa
Jainkoak oihu eta mundua urtuz doa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa: Menderen mende beti gure zain du besoa.
Zatozte, beha Jaunak zer lana, zer ahala:
Gaitzeko gauzak munduan egin dituela.
Bazterrez bazter mundu guzitik joan du gerla,
Hautsiz ezpata eta kraskatuz arranbela.
Geldi hor, aitor Jainko naizela ni Jainkoa,
Jenderi eta lur guziari goragoa.
Gurekin dugu zeruetako Jaun Goikoa: Menderen mende beti gure zain du besoa.