Jauna dut argi, Jauna geriza, ni nork izi?
Jauna dut lagun: nork behar nau ni dardarazi
Hau da Jaunari bakar bakarra, hau galdea:
Haren etxean bizi naizeno egoitea.
Jauna dut argi, Jauna geriza, ni nork izi?
Badut sineste: ikusiko dut zoin den ona
Bizi direnen lurrean ona Jainko Jauna.
Egon bakean Jaunaren beha, izan gizon:
Altxa bihotza eta Jaunaren beha egon.
Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Jainkoarenak mundua eta mundukoak,
Bai lurra eta lurrekoak.
Harek du lurra itsas gainean ezarria,
Ibai artean hor jarria;
Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Nor iganen da Jainko Jaunaren mendiraino?
Dagon tokian nor sartuko?
Eskuak eta bihotza garbi dabilana,
Gezurretarat ez doana.
Hurbil da Jauna, hari otoizka daudeneri.
Eginen dio Jaun zerukoak ongi hari,
Emanen dio Jaunak sari.
Jainko Jaunaren begitartea noiz non goza,
Holakoak bai badabiltza.
Jaunak eskua zabaltzean, badugu zer jan ausarkian.
Eztia eta guziz ona da gure Jauna:
Urrikaltsua eta bihotzik nasaiena.
Mundu guziko guzientzat da ona Jauna:
Egin dituen ororentzat du bihotz ona.
Jaunak eskua zabaltzean, badugu zer jan ausarkian.
Guzi guzien begiak daude, Jauna, zuri,
Eta heieri behar orduan zuk janari.
Zure eskua duzu zabaltzen, zuk, Jainkoa,
Eta badute hasdun guziek nahikoa.
Jaunak eskua zabaltzean, badugu zer jan ausarkian.
Zuzen da Jauna, bere bidetan beti zuzen ;
Egin lanetan zoin dena bihotz den agertzen.
Hurbil da Jauna hari otoizka daudeneri,
Hari otoizka, bihotza zintzo eta garbi.
Jaunak eskua zabaltzean, badugu zer jan ausarkian.
Jerusaleme, Jainko Jaunari kantuz egon !
Jerusaleme, Jainko Jaunari kantuz egon,
Zure Jaunari kanta, Zion!
Zure ateak azkartu eta zaindu ditu,
Zure semeak zutan boztu.
Jerusaleme, Jainko Jaunari kantuz egon !
Mugetan dautzu bake osoa gozarazi,
Ogi gozoaz zaitu hazi.
Hitz bat lurrerat harek igorri bezain sarri,
Munduz mundu da laster ari.
Jerusaleme, Jainko Jaunari kantuz egon !
Jakobtarreri zabaldu dauku bere hitza,
Jaunaren legen ezagutza.
Ez du horrela egin edozoin jendakiri:
Bertzek ez dute legen berri.
Zoin aipagarri. zoin goresgarri mendez mende!
On eta saindu Zu gure aiten Jainko Jauna:
Zoin aipagarrî, zoin goresgarri mendez mende!
On eta saindu, zuk bai ospea, bai izena:
Zoin aipagarri, zoin goresgarri, mendez mende!
Zoin aipagarri. zoin goresgarri mendez mende!
On eta saindu, zu gain hartako tenplo hartan:
Zoin aipagarri, zoin goresgarri, mendez mende!
On eta saindu, zu sekulako erresuman:
Zoin aipagarri, zoin goresgarri mendez mende! Zoin aipagarri. zoin goresgarri mendez mende!
On eta saindu, zu zerutik so, leizez leize:
Zoin aipagarri, zoin goresgarri, mendez mende!
On eta saindu, zeru gain hartan Jaun baitzaude:
Zoin aipagarri, zoin goresgarri, mendez mende!
Zeru lurreko Jaun eta Jainko Zaude zu, Kristo, betiereko.
Egin, herriek, esku zarta
Jaunari denek airos kanta.
Errege gaitza Jauna baita,
Hartaz bertzerik Jaunik ezta.
Zeru lurreko Jaun eta Jainko Zaude zu, Kristo, betiereko.
Jainkoa doa zeruz zeru :
Jaunari denek adar-soinu.
Egin Jaunari soinu·kantu
Mundu zabala bere baitu.
Zeru lurreko Jaun eta Jainko Zaude zu, Kristo, betiereko.
Errege baita munduz mundu,
Hari guziek soinu-kantu.
Herriak oro bere ditu,
Zeruetan du alki saindu.
Zeru lurreko Jaun eta Jainko Zaude zu, Kristo, betiereko.
Kanta Jaunari, lur guzia Kantaa Jaunaren izenari!
Kanta Jaunari, lur guzia,
Kanta Jaunaren izenari.
Bihur Jaunari zor loria:
Zoin zaren, Jauna, miresgarri.
Kantaa Jaunari, lur guzia Kanta Jaunaren izenari!
Lurrean daude kantuz denak,
Hain zare, Jauna, goresgarri.
Zatozte beha, izan beldur:
Egintzak Jaunak gaitzak ditu.
Kantaa Jaunari, lur guzia Kanta Jaunaren izenari!
Hak itsasoa egin du lur,
Hor denak oinez johan baititu.
Hari eskerrak, hari kantu:
Betiereko indarra du.
Kantaa Jaunari, lur guzia Kanta Jaunaren izenari!
Jainkozaleak etor, entzun,
Nere arimak zer zor dion.
Esker kantuak Jainkoari:
Gogotik bainau ni entzuna.