Ez egin nigar  (negar) maite zaituztet. Jainkoak deitu nau. Hari buruz gan (joan) aitzin uzten dautzuet (dizuet) mezu hau. Nire lagun guzieri (guztiei), hurbilekoeri, galdetzen dautzuet (dizuet) otoi ez negar egitea. Xuka begiak, biziak segitzen du.

Urus nintzen zuen artean, bainan egun deitua naiz; banoa.

Lur huntako bizian, estimatu zaituztet eta ororen buru maitatu. Behar bada zuek maitatu nauzue gehienik. Barka hola izan bada.

Beti zuen ondoan izanen naiz. Atxik irriño bat ezpainetan, triste izan naiteke bertzela (bestela).

Lagun guzieri, ezagun eta auzokoeri, eskerrak zueri, hemen baitzaizte (baitzarete) egun ene partiadako.

Bururatzeko ez adiorik, baina ikus arte, Jainkoak bere haurrentzat egin duen mundu berri hortan (horretan).

Maddi Valencia Jorajuria

 

«Zeruan nintzen

eta ez nakien…»

Hiltzean omen

hori dut erranen.

Zeruan nintzen

eta ez nakien.

 

Nerekin zoan

Jauna lur bidetan:

Hargatik neukan

fede bihotzean.

Zeruan nintzen

eta ez nakien.

 

Eskerrak eman

orok nerekilan:

Jainkoa baitan

jada nindabilan:

Zeruan nintzen

eta ez nakien.

 

Ikusten nuen

Jauna begietan,

Ikasten zoin den

ona bere baitan.

Zeruan nintzen

eta ez nakien.

 

Lur huntan nuen

Jauna nitan bizi,

Usu naiz hemen

 

Hartaz ere hazi.

Zeruan nintzen

eta ez nakien.

 

* * *

 

Jainkoa baita

oroz barneago,

Orai hil-eta

zuen baitan nago.

Zerua hor zen

Eta ez nakien.

 

Xabier Iratzeder (1958-1974)

 

Sinesten dut, bai sinesten dut egun batez, zure egunean, O Jainko ona, aitzinatuko naizela zuri buruz, zorionezko negarretan bihotza urtua.

Egun batez, zure egunean, nire baitan irakurriko dituzu, nire borroka guztiak ongi egin nahiak, baina ere ene hutsegiteak libertatearen bidean, maitasunaren eginbideetan hots ene bekatua.

Zuri buruz etorriko naiz bizian egin ametsekin; aipatuko dizkizut esker onez, maitatu lagunak, familia, Herria, maitatu urrunekoak ere. Hots, eginen dugu biek afari, ni mintzo zuri, zu mintzo niri.

Ahapetik erranen didazu: “Maite zaitut, beti danik”.

…… -tik itzulia ………-k.