Norberak kantzatzeko:
Neurrigabeko amodio
baituzu, Jauna, neri beha!
Zure gatik naiz asea minez eta laidoz;
Ahalgez nabil begitartea noiz non ehortz.
Zure etxeko minez eta suz noalakotz,
Hondatua naiz zure etsaien etsai laidoz.
Neurrigabeko amodio
baituzu, Jauna, neri beha!
Nere otoitza badoakizu zeruraino:
Nere Jainkoa entzun nezazu ordu deno.
Baduzu eta neurrigabeko amodio,
Nere bihotza zureari zain dagokio.
Neurrigabeko amodio
baituzu, Jauna, neri beha!
Hemen nauzu ni: ezdeus naiz eta dena zauri;
Zure laguntza, otoi, Jainkoa, eman neri.
Aipatuko dut Jainko izena, kantuz Hari,
Esker beroak emanen ditut Jainkoari.
Neurrigabeko amodio
baituzu, Jauna, neri beha!
Behazue ba, bihotz apalak, bozkaria!
Jaunaren bila dabiltzanentzat zer loria!
Dohakabeen alde du Jaunak beharria,
Preso daudenen oihua ez du ahantzia.
Neurrigabeko amodio
baituzu, Jauna, neri beha!
Nor berak kantatazeko (tonu bat beherago)